o tej porze roku
odchodzę stojąc
twoje liście drżą
lipa!
zmieniłaś kolor
chłód wilgotny taki
że soki mrą mrą
otarłbym się pozadzierał jeszcze
rośniemy tak blisko

zrzucam ostatnie orzeszki
jakem buk
przed ścięciem

hehe, ale muszę ci powiedzieć remik, że mi brakowało, tych twoich (niekiedy tylko rzekomo) lekkich, nienapiętych, a czasami i o wiele mniej nieważkich, w ogóle nie pozbawionych wdzięku wierszyków, może być, że opowiastek też;)

No, no! Super wiersz. Bardzo mi sie podoba.

miło mi
tak
mi miło się zrobiło
dzięks! dwa dzięksy - po jednym
może kiedyś jeszcze napiszę coś takiego












































































niedługiego