antykłody

[remik]

a już myślałem że jestem biedakiem
Krzysztofem Gołąbem co nie ma na lotniczy bilet
i nie dojdę do ciebie z rurką w nosie po dnie oceanu a jeśli już to rozbiję się o rafę celnej kontroli pod kątem przynależności rasowej mojego herbowego ptaka aktualnie pustułki
żeś na antypłodach schowana i nie mam takiego wiertła w skrzynce z narzędziami informuje tabliczka czekolady zjedzona przez ciebie chyba rok wcześniej? kiedy to ostatni raz byłaś zakochanna
a tu ty mieszkasz w zwykłym mieście zwykłych ludzi gdzie stacje benzynowe sprzedają oficjalne batony prezerwatywyrzucająceniepotrzebnekomórki wódkę i antywódkę kilka rodzajów paliw w tym gorące psy i śniadania rozpisane na
bynajmniej na nie najładniesze dźwięki tylko mniej ładne
każde zwykłe miasto przyprawia mnie o zdradę własnych uczuć
zdradzam je na każdym zwykłym rogu i w każdym przypadku a najboleśniej w przepełniaczu
czuję się zdradzony i jestem wtedy do niczego niepodobny więc jeśli cię to interesuje to zadzwoń na straż niezdarną może coś zostanie jeszcze na polizanie osłody palców
oczywiście to bardzo mała bzdura na wiosnę
mam taki kombinezon co chroni mnie przed urokiem twojej urody która działa na mnie jak dźwięki sitar tylko muszę go jeszcze pozszywać i nie wygłupiaj się z tym numerem telefonu tylko daj mi go przynajmniej na jeden raz dłużej