Siewcy Nadziei

[Książę Półkrwi]

na drogach rozstajnych - krzyż
na krzyżu rozpięty jest człowiek
ciało człowieka wciąż drży; on łka
łzy roniąc spod sinych powiek

każda łza jego to prawdy ziarno
które na glebę pod krzyżem pada
jedno na piach inne na kamień
gdzie pędem je gołąb zjada

lecz w końcu jedno pada na ziemię
i tam kiełkować powoli zaczyna
człowiek na krzyżu to nasze sumienie
ziarnami nadzieja wiara i wina

wiele więc tutaj od losu zależy
które ziarenko w nas wykiełkuje
przez wiarę człowiek jak drzewo rośnie
a dzięki winie wciąż pokutuje

prosta to prawda - niemal banalna
nie jeden ją jednak wiersz powieli
aby nikczemność swej duszy przerosnąć
zostać musimy Siewcami Nadziei

[elutka]

No, nieźle! Wiara, nadzieja i wina- jest coś w tym.
A gdzie się zapodziała miłość?

A w ogóle to witaj, Książę:))

[lila]

sam tekst jest super tylko nei mam pewnosci co do tresci

właśnie , gdzie jest miłośc ?
i trochę to poplątane, gdyby nie wiara nie było by winy a tym bardziej pokuty

[Roksana K.]

O pisaniu to może i masz jakieś tam pojęcie, ale miast parać się powieściopisarstwem i poetyzowaniem zajmij się lepiej bajkopisarstwem.

[Książę Półkrwi]

O pisaniu to może i masz jakieś tam pojęcie, ale miast parać się powieściopisarstwem i poetyzowaniem zajmij się lepiej bajkopisarstwem.

napisać mądrą bajkę jest 1000 razy trudniej niż
spłodzić jakieś wierszydło czy powieść

[tajemnicza]

Miłość zbyt dużo słodkości, bądź też goryczy wniosłaby między wersy.