Sonet II

[pokusa]

Π


ta cholerna kruchość dotyku
twoich rąk
które boją się naruszyć
moją przestrzeń intymną

my którzy umarli
my których nie ma
my chaotyczne obrazy
zmyślonego boga

histeryczna cisza
leżąca na twoich ustach
odbiera mi pewność siebie

rozpalone dłonie
muszę schłodzić słoną wodą
na czas bliżej nieokreślony

[lila]

my którzy umarli
my których nie ma
my chaotyczne obrazy
zmyślonego boga
więc po co to wszystko?

ładny wiersz.

[pokusa]

Dziękuję :)