Palec

[cebreiro]

Niby zwyczajny jak wiele palców innych,
duży, bo z dużej pochodzi ręki.
a jednak inny bo o wszechwidzącym opuszku
pospolity, a mimo wszystko piękny

Skrada się nieoczekiwanie,
błądzi, kółka zatacza i wraca,
wciąż wraca w to samo miejsce,
zachłannie pieszcząc wybrańca.

Czasem osiądzie na policzku,
muskając skóry fragment,
czasem dziko walczy z włosami,
robiąc w nich szaleńczy zamęt.

Był już wszędzie,
gdzie tylko pozwolenie dostał,
niektóre miejsca sobie upatrzył
i trochę dłużej w nich został.

Do innych skradł się podstępnie,
wykorzystując moment namiętny
pozwiedzał, popatrzył i wrócił
chlubiąc się odkryciem ponętnym.

Czaruje mnie ten paluszek delikatny,
ciepłem doznań mami obłędnie,
pieści, czule dotyka i kocha.
ponad wszystko kocha dogłębnie.