mówili, że silna, rzeźbiona i hartowana.
słowa miały moc. unosiła więcej i więcej.

nocami brała przepustkę na płacz.
w lustrze zjawiała się kobieta
- miała smukłe dłonie - zalamywała.
naginała strach do determinacji.
przygładzała bruzdę na czole.
z ust mantra - poradzi, poradzi, porazi.


nad ranem uciekały sny o trzcinie,
którą w ramionach lekko kołysze wiatr.
zbyt długo hartowana.
zbyt krótkie nogi mają sny.
za krótkie bywają ramiona.
o świcie uciszył się wiatr.

przemilczał że to nie ona.




.

Innymi slowy jest jak woda, wielka, spokojna, czasem wzburzona, ale zawsze zyciodajna, nawet wtedy, kiedy nie widac, jak wyparowuje i tworzy na niebosklonie zlowieszcze obloki i ciska piorunami na oslep i hektolitrami lez zalewa swiat, to zawsze jednak daje powody do zycia, ot chocby takim roslinkom

My o tym samym, Wojtek? :)