kiedyś popłynę w dół orinoko

mam tysiąc powodów
przemierzyć kontynenty mknące białymi sufitami
dla poczucia lub powąchania bliskości dali

choć wszystko czasami (s)pada
jak perseidy albo na pysk przyczepione
do ścian niczym leniwce z wielką paszczą

wtedy zdarza mi się że charkoczę przez sen
przylepiony do wielkiej łodzi zjarany po czubki
palców trzeba uważać by znów mnie nie wysiudali

wpław to byłaby katastrofa większa
niż syberyjskie gówno na czterech łapach
zastanawiam się dokąd zmierzają moje trzy żony
ja i tak przetrwam

ktoś musi uprawiać sztukę
pozostaje tylko kwestia formy czy to już wiersz

płynący z moich sutków

popłynęłam w dół.. ale po powierzchni
nie rozumiem/ nie czuję