najpierw intrygujący szelest
muśnie ucho
słodkim bukietem dźwięków

potem niech się roztoczy
duszący zapach lata
nutą parnej aury

zachłannie otwarte oczy
złowią chustę
jedwabistej tęczy

rozsmakują się usta
miąższem owocu
dojrzałego słońcem

badawcze opuszki
zatoczą kręgi po fakturze
niespiesznie i dokładnie

a do pięciu dołączy ten szósty
pierwotny w swojej zagadce


(niektórzy to czytali na czarnej)

Elu to nic, takie wiersze aż się proszą zeby je powielac po forach ;)

poczulam zapach jablek rozgrzanych w sloncu i szelest lisci w sadzie , super .

No, Lilu, mam parę takich, które już gdzieś były, ale mam ochotę je tutaj wkleić, więc jeśli nie będzie sprzeciwów, to popublikuję

ręczę za to że nie będzie i czekam niecierpliwie ;)

No to coś jeszcze ze starych wrzucę, zwłaszcza, że nowe ostatnio jakoś z mozołem mi się piszą:)

zmysłowo i soczyście... tak uwielbiam...

Dean, właśnie tak miało być:)