wodzę retrospektywnym wzrokiem
za kobietą z osiedlowego sklepiku
przypomina panią klarę
wydzielającą plastry z marmoladowego bloku
nożem utytłanym w słonym maśle
a nad wszystkim unosił się zapach
śledziowego szaleństwa

pamiętam mieczysława fogga
z nostalgiczną miłością do cracovii
po ordonównej zostały wspomnienia
a w kawiarence na francuskiej
czarowała niedościgniona sława

pleban prawdopodobnie był pijany
lejąc wodę na głowę
od urodzenia zgrywałem wszystkie figury
zostawiając blotki do końcowego rozdania

dzisiaj skrywam niewyraźny zarys
przed bilbordowym wrzaskiem
nie podnosiłem żelaznej kurtyny
ciężkiej jak życie
rzucające ostatnią kartę

atutową

ty ja cus podobnego czytałam
ale cos ...no nie jezdem pewna aleeeeeeeeeeeeeeeeeee
potem powiem:)

z tego to ja pamiętam tylko marmoladę i fogga
jak mama nuciła ;)
bardzo mi się podoba to Twoje wspomnienie

dziękuję wszystkim za komentarze

Prawdziwy czar wspomnień,czuć magię...Pozdrawiam