nie ustajesz w staraniach
każdego dnia z uporem maniaka
mówisz "dzień dobry" w zamian
często dostając lód lub milczenie

chuchasz i dmuchasz ciepłym słowem
uśmiechem i śmiechem wbijasz się
w każdy objaw odwilży

kiedy zapadam się w sobie
uwiedziona szarością
siadasz w progu i czekasz
aż nieznośność bytu przestanie ciążyć

''kiedy zamykam się w sobie ''-oleńko tą strofkę zmień
gdyż jest zbyt często używana

bo wiersz sam w sobi ejest ładny ...wiesz o co mi chodzi:)

idę na swój próg
i zapalę sobie

tak cienius, cos z tym zrobie.

koniecznie oluś

już 5 raz czytam twój wiersz
i jakoś mnie i ciepło i rozgoryczenie złapało
chce mi się popłakać

płacz jest dobry bo ulgę przynosi

nieznośna-znośna lekkość bytu.

bo tak być musi. inaczej nie może. bo po co?

ty półkrwisty
ale tobie się zbiera

a co złego w ckliwośći?

baby wiecznie walczące byc nie mogą:)

no
a jaka umięśniona
jakby ci z listaka zajechała....

oleńko
chodziło mi o to żebyś napisała coś

że jesteś fizycznie ale duchowo cie nie ma
bo teraz tam mi czegos brakuje

Druga zwrotka dla mnie naj...