lutnik wyczarował bólem i miłością
rzewnie zamknęły czas
muzyką przyciągały
najlepszych wirtuozów
życie zaplecione w historię

uśmiechy wzloty i łzy
potężny kawał lat zagrajcie
wypłaczcie miłość i ból
na oścież zamknijcie w deku
szmat uczuć
budząc zazdrość i pożądanie

dajcie natchnienie
tym co dłonią nuty
zakreślcie nowe czasu koło
wsłuchać się w dni rozerwane
niech Paganini gra
rzęsiste uniesienia

zaklęte w drewno
krople krwi
pamięć nieśmiertelna

skrzypce...
muzyka...
Paganini...
nieśmiertelność...

...echh...

Tajemnicza, a oglądałaś film pod tym tytułem?
To za jego sprawą ten tekst.

Oooo... nie, nie oglądałam. Ale to już niedługo... szybko nadrobię. No teraz to już muszę obejrzeć. Dzięki Elu :)

lubię takie wiersze czytać...zawsze mi ocieplają serce- pisz takie- one mają wartość nie tylko przekazu , ale i wartość techniczną- powstają z potrzeby serca, ale widać i rekę poety

a techniczną- owszem- już drugi raz przeredagowałam
dzięki, Kamil