Heartland

[Książę Półkrwi]

nie ma piękniejszej krainy
niż ludzkie serce
nie ma też bardziej kruchej
by burz jej oszczędzić i zim
wciąż głosu serca słuchaj

nie ma mroczniejszej krainy
niż ludzkie serce
i bardziej na zło podatnej
by mroku i zła jej oszczędzić
poszukaj duszy bratniej

nie ma ludniejszej krainy
niż ludzkie serce
ani też bardziej opustoszałej
wybieraj ostrożnie drogę przed sobą
inaczej sam w niej zostaniesz

[cebreiro]

nie ma piękniejszej krainy
niż ludzkie serce

Trochę to oklepane stwierdzenie, chociaż akurat "kraina" pasuje do tytułu

by burz jej oszczędzić i zim
wciąż głosu serca słuchaj

Pierwszy wers dobry, w drugim znów ocierasz się o banał

wybieraj ostrożnie drogę przed sobą
inaczej sam w niej zostaniesz

niby to jest puenta, ale w rezultacie nie odkrywasz tu nic nowego

Ja bym to bardziej zaliczyła do bajek i jednocześnie tam zamieściła,
w sumie sam tytuł jakoś tak mnie tak przygotował.

A kolejna sprawa, że o sercu trudno jest pisać teoretycznie i moralizatorsko,
bo utwór zawsze będzie kanciasty. Szkoda, że brakuje Twoich wierszy wzdychanych

[Książę Półkrwi]

dzięki za porządny komentarz cebreiro,
a co do wierszy wzdychanych, to pewnie
kiedyś jeszcze takie napiszę, więc moi wielbiciele
żyć muszą na razie wspomnieniami;)

[lila]

sam pomysł na wiersz mi się podoba,
ale osobiście nie lubię posługiwania się w poezji slowami : serce , dusza , zapomnienie, tchnienie , wnętrze bo to zapełniacze są zwiększające tylko pojemność prostej myśli:

dbaj o piękno i kruchość
mrok i zło zażegnaj
otwierając się na innych
bogactwo i pustka w nas mieszka
wybieraj ostrożnie drogę przed sobą
inaczej sam w niej zostaniesz

[Książę Półkrwi]

to prawda, trochę przegiąłem