szkicuję cieniem na ekranie teatr gestów
oddalam wyolbrzymiam
jak chcę i umiem bez słów

przymierze dłoni zawarte ze światłem
mocnej żarówki bez słowa
kołysze imaginację

aktorzy bez woli posłuszni
na polecenie bez szelestnie
schodzą ze sceny

w teatrze cieni
teatralnie
dłonie wznoszę

kapela! tango proszę

płynnie mi się czytało:)

dzięki, cieniu :)

tylko że

kombinuję nad 2 ostatnimi wersami
musze to zobaczyć

i co wykombinowałaś? :)

najpierw myślałam że to cienie ludzi
teraz widze cienie kukieł
a ciebie w roli wodzireja

no tak jakos widzę

a mnie się wydaje
że to świat imaginacji
w którym możemy brylować
a poza tym
odpowiadając na twoje pytanie
poznanie pewnych wartości
ułatwia nam
odpowiednie relacje

pozdrawiam cieplutko

kukiełki, brylowanie,mozei coś innego jeszcze...
TG, brylowanie, to trochę inny teatr.
A bardzo za odp. dziękuję.
Pozdrawiam :)

coś pięknego... skupiasz się na tym cieniu, żarówce, postaciach... zajebiście energetycznie zburzona cisza... i cień tańczący tango...

a tam głębiej... głębiej coś jeszcze...

zazwyczaj coś jeszcze, niedopowiedziane.
Dzięki, Dean :)