otwarte okno
nie tłumi pomruków burzy
ćma przynosi zapowiedź
kulistego pioruna
po latach suszy
deszczu bez dna

tnie przestrzeń
zamkniętych ścian

dotknięta w locie
proszkiem skrzydeł
pokrywa palce
i ucieka skrzywdzona
w oszalały świat

gdy muśniesz tak człowieka
tęsknisz już zawsze

ćma przynosi zapowiedz...

gdy muśniesz tak człowieka
tęsknisz już zawsze

ech...

świetny wiersz , no i ta metafora jest niebanalna i bardzo obrazowa

Wg mnie bardzo dobry wiersz. Jedynie może ten 'wrzask burzy' i 'deszcz bez dna' odrobinę rażą.

dotknięta w locie
proszkiem skrzydeł
pokrywa palce
ucieka skrzywdzona
w oszalały świat

to sobie zabiorę, chociaż po palcach czegoś mi brakuje, może "i".

Wiersz bardzo...!

cos w tym jest

czasami tylko dotyykacjacy teskni znaczy ten co dotknal a dotkniety ma w dupie ze komus w zyciu zostawil na zawsze swoj slad