złamać mnie we wstydzie
ukoić moje- takie tam
tchórząc dokonałeś wyboru

dałeś nadzieje
odbierając stygmat namiętności
gdy godziłeś moje piersi
nie poruszyłeś nic

a tyle mogłeś w rzeczywistości
oddać w sobie mną
sam na sam zrodziłeś dzień
żałuj poranka

byłam na szczycie chwilę
wartą narodzeń pokoleń