Rozgadani, świergotliwi,
pełni wiary w szkła różowe,
obiektywni aż do granic,
relatywnie racjonalni.

Czasem się budzimy puści,
beznamiętni z ciszą w ustach,
niemym strachem, czy istnienie
nas dotyczy, czy snów mgnieniem..?

Czy ślad dłoni odciskamy,
czy się kroki faktem stają
czy absolut z nas żartuje
-hazard, dowcip, udawanie...

Wonią kwiatu doświadczamy
życia w zakamarkach nozdrzy,
zasłuchani w oddech, w szelest
obieramy kurs. Do siebie.

elutka pisze:zasłuchani w oddech, w szelest
obieramy kurs. Do siebie.

Elutka:)
Wszędzie dobrze, ale...
ze sobą i u siebie najlepiej
Fajne to

Jeszcze nie wiem, czy fajne. czasem wracam do pierwszych moich zapisanych wersów i próbuje nadac im nową formę. I nie jest to łatwe, bo tamte teksty straszliwie grafomańskie. Ten był jednym z pierwszych, ale temat chciałam podać na nowo.

elutka :)
, jak mam byc szczera troche poszarpałaś te myśli- nie tworzą całości , nie ma w nich opowiadania, chociaż jest przesłanie, może tak zrobic z nich kilka fraszek czy złotych myśli ... co o tym myślisz?

Lilak, pewnie, że pomyślę. I tak juz rewolucje w starym tekście zrobiłam, w takim, który zdawał mnie sie byc nie do uratowania. jeszcze nat tym będę kombinowała, bo właściwie myśl dość spójna mi przy pisaniu tego towarzyszyła, ale nie udało mi sie tego spójnie i przyzwoicie zapisać.
dzięki, bo dałas mi nowy punkt widzenia :)

elutka pisze:I tak juz rewolucje w starym tekście zrobiłam

, ale obrazy są takie oderwane od siebie, wiec na barykady i scalaj :)
ciesze się że mogłam pomóc:)

Dzięki :) Cos z tym zrobię nowym okiem. Może kiedyś uzyskam zamierzony efekt :)

ela, czy to jest o jednak i pomimo ?

jednak, pomimo, czsem na przekór... cześć, Aniu :)