Gdy łzy spływają po ciepłych policzkach,
gdy włóczysz się nocą po wąskich uliczkach,
licząc kamienie z żalu kopane
i rany ostrym kłamstwem zadane.
Myślisz i marzysz o silnym ramieniu,
które pomoże w dręczącym cierpieniu.
Wtedy pojawia się i wyciąga rękę,
chce być przy Tobie i z Tobą dzielić mękę.
Prawdziwy przyjaciel wschodzi jak słońce,
nadstawi rękaw na łzy płynące.
Promieniem przetrzy mokre od płaczu oczy,
Oświetli drogę, która dalej się toczy.
Przyjaciel, jak kwiat rozkwita na wiosnę.
Sprawi, że życie choć ciężkie, staje się radosne.
Przyjaciel sprawi, że znikną łzy,
Prawdziwym przyjacielem jesteś Ty...

edyta, jakbyś zrobiła ze cztery metry odstepu i na samym koniuszku napisała




wódko


to miałabyś erekcjato
czy tam nie powinno być

Promieniem przetrze

'gdy' w pierwszych dwóch wersach powoduje, że kropka znalazła sie po nie zakończonym zdaniu [tak w ogóle - uwazam, że 'gdy' jest zbędne].
Podoba mi się 'nadstawi rękaw na łzy płynące'

Edyta pisze:licząc kamienie z żalu kopane

A mnie się najbardziej podoba powyższy wers.
Pozdrawiam.

wiersz z cyklu tra ta ta ta ta ta
ale kurde, niechaj mnie niebiosa pochlona - ma cos w sobie :)

witaj
Edyta
Ann ma rację jej propozycja awersacji uczyniłaby z Twojego utwóru erekcjato. Utwór jest "lekki" czyta się go dobrze może za sprawą rymów są niemal idealne.Przekaz zbyt prosty. Zgadzam się z tłumu ma takie coś w sobie, że...
Pozdrawiam serdecznie.