Â?ycie byłoby na Ziemi rajem,
Gdyby człek, człeka kochał nawzajem,
Gdyby nie szukał żadnej korzyści
I gdyby wyrzekł się nienawiści.

Nikt by nie wiedział, co to są nerwy,
Każdy radosny byłby bez przerwy,
Służyłby radą, tudzież pomocą,
Pieściłby żonę nie tylko nocą.

Każdy w bród picia miałby, jedzenia,
O wojnach tylko mętne wspomnienia.
Wszyscy szczęśliwi byliby, mili,
Ciesząc się z każdej przeżytej chwili.

Gdyby… No właśnie. Po co gdybanie?
Niech każdy dzisiaj, gdy tylko wstanie
Zamiast się wściekać, kłócić i złościć,
Prześle każdemu uśmiech radości!

witaj
Gacek
Zaryzykuje twierdzenie, że w swoim utworze poruszyłeś bardzo poważna kwestią która głeboko sięga w korzeniami w tradycjach narodowych.
My Naród, Polacy byliśmy, jesteśmy i będziemy MALKONTENTAMI
gdybanie stało sie podstawowym elementem naszego funkcjonowania.
Pozdrawiam.

ps.
Gdybym miał gitarę to bym na niej grał
Opowiedziałbym o swojej miłości która przeżyłem sam
A wszystko te czarne oczy gdybym ja je miał
Za te czarne cudne oczęta serce duszę bym dał

Boob:)
Gdyby to gdybanie dotyczyło wyłącznie Polaków, to bylibyśmy na szarym koću za innymi ludkami.
Gdybanie jest nierozłączną cechą p[rawie kaqżdego charakteru.

Gdyby w gębie rosły grzyby,
to by do lasu nie chodziliby

Miłego dnia
i bez gdybania

albo :
gdyby zaby zarly zyto, to by maka sraly :)

Miłość:)
Gdyby miłości nie było,
to by nam się życie spsiło

Gdyby żaba żarła źyto,
tobym kupił jej koryto