Spoglądam trochę dalej
Niż przed siebie
Zawieszając słuch na gałęzi
Uschniętej moralności.
W zielonym świetle urojenia
Kiełkują jak przebiśniegi
Zimnego dnia owoce.

Przykryj mnie proszę…

Razem,
Pod rękę
W białej kotlinie
Poprawiamy swoje prześcieradła,
Czy mogłoby być piękniej
Wpatrzeni w pył
Ciemnego korytarza
Osobno.

Czytam bez pierwszej strofy i czyta mi się świetna miniatura.

W pierwszej strofie dopełniacowość , za którą nie przepadam. Lubie czytać Twoje teksty. Ciekawe.