tak jak w ruinach staro¿ytnych ponurych lochach
strasz±cych zamkach posêpnych fortach
historiach ludzkich spisanych w starych ksiêgach
tak równie¿ jest co¶ w wytartym siedzeniu krzes³a

przy³ó¿ ucho ws³uchaj siê delikatnie dotknij nie siadaj

to w³a¶nie tu dope³nia siê heideggerowskie dasein
mnogo¶æ bycia wielo¶æ stawania
cz³owiek nigdy nie jest spe³niony krzes³o zawsze
choæ tyle dup musia³o znosiæ

stare opuszczone zu¿yte krzes³o umiera

Dochodzę do wniosku, że musisz w realnym życiu być perfekcjonistą i hołdujesz zasadzie: jeśli robić - robić dobrze, albo wcale.
Uważam, że napisałeś dobry wiersz.
Co nie zmienia, że czytając oczyma wyobraźni zobaczyłam leżącego, porzuconego starego pluszowego misia z wydłubanym oczkiem.

ostatnio prowadzilam rozmowe na temat uzytecznosci krzesla, takiego zwyklego. sa uzyteczne. bardzo.

dupa jaka jest kazdy widzi

antyczka, fajnie ze tak piszesz, teraz mam motywacje zeby takim sie stac ;))

z tlumu, ano. poza tym krzeslo to podstawowy mebel w teatrze bez ktorego nie obejdzie sie zadna sztuka

mylisz sie, w.

willy_the_lost pisze:z tlumu, ano. poza tym krzeslo to podstawowy mebel w teatrze bez ktorego nie obejdzie sie zadna sztuka

nie widziałes nigdy przedstawienia typu performance,
znamiennym tu jest.

Tam nie ma krzeseł, czasem nic nie ma poza aktorami.

sztuka mięsa - też potrzebuje krzesła :)

sztuka mięsa - też potrzebuje krzesła :)
_________________

jak bedziesz tak szukać , to wilka znajdziesz;) mowie Ci ;)

archetyp, masz na mysli np hippisowskie performanse typu ruchanie owcy?

hahahahahahahahahahaha

gdybyś darował sobie heideggera,
uznałbym to za kawałek bardzo dobrej poezji

spadłem z krzesła
rąbkiem dupy jebs
w krawężnik podłogi
boli i robi sie siniak
sie wkurzam za to