akademie do kończenia,
wpis, że zaliczono temat.
niezliczone drogi kręte,
pejzaż płynny jak poemat.
szereg ocen nie pościna
rześkich westchnień o poranku
niestatecznie odmierzanych
w odczynnikach i kagankach

życie warte zaświadczenia
o cezurze rytmów serca,
pragmatycznie niepraktyczne,
w amfiladach nie do przejścia.
dyplom, wpis, pieczątka, nota
gdzieś w hierarchiach głów się zwieńcza.
każdy połamany szczebel
obił plecy, coś tam spiętrzał.

aby umieć stawiać pewnie
kroki i łba niie nadstawiać
trzeba wywieść dziwne wnioski,
radzić sobie nieporadnie.
budzić strachy z ich senności,
asy trefne mieć w rękawie.
jak nauczą cię tak kroczysz
choć kulawo, lecz ciekawie...

witaj
Elutka
Kurde, Wena szaleje w mazowieckiem. Utwór za utworem.Jakie tempo. Co za wyszukane slownictwo: amfilada. Elutka daj chwilę wytchnienia Jesteś zabójcza w swoich tekstach, impulsywność sprawia bardzo dobrą jakość w Twoich utworach. Kurde jestem na tak.Pozdro serdeczne.dzięka

ps.
Mam jakieś dziwne skojarzenia Człowiek z marmuru, Jak hartowała się stal,
ale oczywiście to tylko żarcik

coś ty Boob :) napisałam to jak mój młodszy pisał maturę :) tyle że wymagało jeszcze dłubania, stąd dopiero teraz wkleiłam :)
Dzięka za dobre słowo :)

bardzo fajnie naturalistyczny wiersz:)

a bardzo dziekuję, AC :)

posypała sie ostatnia zwrotka

ale w calosci OK

@psik, masz na myśli przerzucenie"kroki" do następnego wesu? Czy coś innego?
Bo ja to przerzucanie lubię czasem. :)

"trzeba wywieść dziwne wnioski,
radzić sobie nieporadnie."
wg mnie tu posypał się rytm

@psik- te wersy są rytmicznie bez zarzutu- zamęt zasiałam jedynie w 2 pierwszych wersach ostatniej zwrotki :) Możesz sobie rozrysować sylaby i akcenty, no i sprawdzić :)

może technicznie jest tam OK ale ja zawsze czytam sobie "wiersza" na głos i jednak coś mi nie pasi -
może to potknięcie z pierwszych wersów odbija się czkawką dalej?

może :) jeszcze się wczytam na głoś i zobaczę/usłyszę :)