Dziełem mego życia,
Chwil przewrotnych kilka,
W pięknej pelerynie
Strach przenika ściany.

W starej szafie,
Z dębowymi płucami,
Koszule powiesiłem
Za kołnierzami, opary marzeń.

Wsłuchuję się w szepty firanek,
Przy blasku zgaszonej świecy,
Strącając popiół do urny
Przed kieliszkiem odwagi.

O czym szepczą firanki?

któryś raz z kolei wracam do tego wiersza.
i umiem napisać jedynie, że jest w obrazach coś co bardzo zatrzymuje.
bardzo na tak jestem

no, tu jest taki specyficzny klimat, dziwny, oniryczny moze to echa wczesnego lyncha moze to nawet taki wstep do nagiego lanczu :)
... mamy oto ponury niewielki pokoj w ktorym stoi ponura wielka szafa a w niej wisza wielkie ponure...
lekko pulsujace....
polyskujace....
drewniane....
pluca.
dobry pomysl z plucami w szafie, kieliszek odwagi na koniec jest intrygujacy.