Spomiędzy trzewi wypłynął dźwięk otwarty
Pędził do znikomości istnienia
Zawarł w chwili sens wiary
Teraz deszczem niewiadomej przygrywki
Zamyka chwile w momencie jej ustania

Niektórzy mają to poza sobą
Panowie swego istnienia
My dla nich pokarmem

Teraz tą chwile daj
Jakbyś modlił się o ostatnie proste tak
Zanim krew przemieni się w moje wino

Lubie takie pisanie az do samookaleczenia slowem
Cos tu sie obudzilo cos tu zasnelo

I jeszcze te chwile daj
Jakbyś modlił się o ostatnie proste tak
Zanim krew przemieni się w moje wino

sorry, nie moglam sie powstrzymac.

mnie ostatnia zwrotka jest zajebista