Nie zabijaj przyjaźni nigdy
Jest częścią Twojego życia i serca
Więc niech trwa
Choć czasami zamilknie zadumana
Lub zdala spogląda na twoje życie

Patrz na mury innych
Wewnątrz z lęku kuli się żal
Czy umiałbyś otworzyć drzwi tego domu?
Może ktoś potrzebuje amfory na swoje łzy
Patrz na niego, on skulił się od ciosu
Wystarczy przychylne spojrzenie
A wstanie by dalej iść
Nie musisz podążać jego drogą
Wystarczy, że czasem komuś takiemu otworzysz drzwi

nie domykajmy drzwi.

otworzyłaś właśnie drzwi

ładny wiersz szczególnie druga zwrotka.. która własciwie jak dla mnie mogłaby być osobnym wierszem
przypomina że jest coś w każdym coś ukrytego czym można się podzielić ..dać.. o czym zapominamy..
a zapomina się najczęściej wtedy kiedy się samemu nie doświadcza tego od innych..
takie błędne koło