W świetle jasnej świadomości
Wspólnych pragnień
Dotykają się nasze usta marzeń
Gdy dotykasz mnie
Płonie myśl serca
Dusza śpiewa
Gdzie są drzwi?
Byśmy mogli dotknąć sie tak
Aby poczuć pewność naszych więzi
Dalekie ciała
Bliskie serca i umysły
Związane marzeniami i pragnieniami
Pomiędzy niebem a ziemią
Tworzy sie akt oddania
Jakby przychylny los uchylał drzwi nieba
Czemu ich nam nie otwiera?

wiersze masz jakby niedokończone w przelocie rozbiegane jak myśli ale ubranie w formę by im tylko zaszkodziło.

tak mi się wyłowiło.. :

"świadomość"
"pragnień"
"marzeń"
"płonie"
"byśmy mogli"
"poczuć"
"dalekie ciała"

S...a Przymiotnikow jak naj mniej tak i powtorzen :)

piszesz (dla mnie) ulotnie, zalotnie i niedotykalsko
podoba mi sie:)

Zaczynam coś tworzyć, i Wasza przychylność i uwagi dodają mi chęci by robić to dalej. Cieszę się, że tak szanowane przeze mnie grono, raczy coś skrobnąć pod moją twórczością. Każdą uwagę biorę do serca, wierząc, że jest życzliwa. A jak będę dalej pisać to się okaże, jestem za mało zdyscyplinowana do ram, jak tworzę, nie krytykuje tego co tworzę. Zazwyczaj szybko napiszę i wysyłam, ale może to kiedyś zmienię. Dziękuję za zainteresowanie i konkretne uwagi.