Czy liście, przez ciebie deptane, się skarżą?
Raz są kolorowe,
a raz spadają.
Jeden liść spada w tę stronę,
inny w tę stronę,
jeszcze inny umiera,
a inny się rodzi.

Trawa też nie zawsze musi być zielona.
Czasem jest koszona.
Kiedy indziej bywa podlewana,
a czasem nawet bardziej pielęgnowana,
ale bywa i sucha,
taka smutna w swej samotności,
lecz często sama się sieje,
tam, gdzie wiatr zawieje.
Bujna wtedy bywa i rośnie,
gdzie ziarno spadnie,
często na prawdę, gdzie popadnie.

Czy ziemia ma zawsze tą samą atmosferę?
W każdym miejscu jest taka sama?
Deszcz pada tu,
deszcz pada tam,
tu wieje wiatr,
tam liść się nie poruszy.
Ziemia zagubiona w swej głuszy.
Co słyszy... Co czuje...
Czy się raduje...

A mały atom...
Co on sobie myśli...
Co on czuje...
Powinien spaść tu, czy tam...
A co się dzieje, gdy z drugim się zderza...
A ten drugi, co o tym sądzi...
Co on czuje...
Czy są zadowolone z tego...
Może obojętne...
A może są złe za to...
Cz w ogóle oddziałują na siebie...
Czy mają daleko do siebie...
A może nigdy się nie spotkały...
I nie wiedzą...

Chyba juz tak mam, ze zawsze sie zastanawiam nad srodkami uzytymi do stworzenia obrazu i tak:

Czy liście, przez ciebie deptane, się skarżą? co to do chuja pana za pytanie retoryczne: Czy zwloki przez ciebie deptane sie skarza...
Raz są kolorowe,
a raz spadają.
Jeden liść spada w tę stronę,
inny w tę stronę,
jeszcze inny umiera,
a inny się rodzi.

Mialbyc nieco inny koment, ale przeczytalem raz jeszcze calosc i proponuje pisac dalej i czytac. Podpatrz, jak inni ludzie znalezli sposob na ujarzmienie slowa, na ich tzw. styl, warsztat, srodki ktorych uzywaja, zauwaz ksero i powtarzalnosc tematow, zauwaz wzajemne inspiracje i wszystko to, co czlowiek potrafi wydalic gdy przebywa wsrod ludzi i zacznij analizowac czy potrafisz produkowac jak chinczyk podroby badz tez znajdziesz w tym gaszczu swoja nisze i sie okaze ze jestes pierwsza wieszczka polski