coraz rzadziej myślę o tobie
a jeśli już to robię
oskarżam cię-

retrospekcją fotografii twoich synów
kalekich brakiem świadomości
nadmiarem hormonów-po ojcu
skrzywieniem kręgosłupa
- specjalną troską

rozgrzeszam cię-

z niedopowiedzeń
i gwałtownych reakcji
-pooperacyjnych bloków milczenia
którymi ciosałeś co wieczór
performance w pudełku telewizora
- kłamstwem na każdy temat

wybaczam ci-

nie leczone nadciśnienie
i zapalenie jąder które przytrafiło ci się
kiedyś wiosną
samotne wakacje nad morzem
pakowane złudzeniami w muszelki
gdy stawałeś mi haczykiem ości
-w otwartym oknie
trzema mililitrami goryczy do przełknięcia

wybielam cię-
























































































































-płynem lugola