pozakładaliśmy się jedno z drugim
słowo za słowo potem ręka w rękę
pozakładaliśmy się w fałdy skóry
na lepsze jutro co może nadejdzie

gdy tylko śliw kwitnących zapach
rozbierze szczelność niedomówień
na jednej nodze dla zabawy
kiedy bociany świat postawią

poprzecinamy się jak wstęgi
jak w zbożu kręgi żył arterie
potrzebą nagłą niby gejzer
uczuć odpalą fajerwerki

nareszcie wolni i gotowi
nie być kimś więcej poza sobą
zgrabnie skroimy się w trójwymiar
i rozłożymy się jak pąki
































































































na kompoście

ladna perspektywa