odetchnął z ulgą gdy minął zakręt
gdy stracił z oczu zmorę przeszłości
ociekającą deszczem w środku nocy
z myślą jak jedna fałszywa struna
z oczami na oścież szeroko otwartymi

nie mogła zrobić ani jednego kroku
wrócić do siebie
do pościeli rzeźbionej samotną bezsennością
dogonić go by nakarmić wspólną nienawiść
uciec w zapomnienie do pustki przedmieścia?
wróciwszy do punktu wyjścia
czekając na cud skamieniała w miejscu









































pod latarnią

dobre erekcjato

dziękuję

no lilka
teraz nazywają ją dziwica z kamienia;)

mnie tez sie podoba

no,tu jest wszystko co trzeba... flaki życia i poezja

tak, to naprawde dobre erekcjato.