spod ciężkich chmur zabłysło na zachodzie paletą czerwieni
jakby słońce chciało zasiąść po ciężkim dniu na ziemi

promienie przeszywają na wskroś konary
docierają w bezkształtne ciemnością wnęki przez najwęższe szpary
na powierzchniach malując cienie- światła sygnaturę niemą
co farb nie potrzebuje a jedynie materii istnienia

rozgrzany wiatr marszczy jednostajnie ciężkim ruchem gładką taflę wody
ugina krzewy i łany zbóż wytrwale zatacza kręgi omijając co większe przeszkody

kłębi burzy unosi chmury jak bitą śmietanę
ogłasza się po wsiach mruczącym śpiewem
niesie zapowiedź przyszłej nawałnicy ciepłym dzikim powiewem












































wybuchu nuklearnego

przypomniała mi się scena z książki J. G. Ballarda "Imperium słońca" (była też chyba ekranizacja)... w Hiroszimie chłopcy grali sobie w piłkę... piłka wpadła do jakiejś dziury... jeden z nich wskoczył po nią, a gdy wyszedł... nie było miasta...

a opis przyrody w iście mickiewiczowskim stylu

niesie zapowiedź przyszłej nawałnicy ciepłym dzikim powiewem






pierdzenia wójta

hehehe ann śmieszne ;)

tylko takie zakonczenie odnosiloby sie tylko do ostatniej zwrotki a nie calego opisu chyba

hmm, liluś , właściwie na górze masz opis, bardzo zresztą udał Ci sie ten tekst, wiec wybuch nuklearny jest tylko kontynuacja i dla mnie on niczego nie odwraca

[ Dodano: 2007-02-23, 16:17 ]
moze tylko zaskakiwać :)

Tytuł jak ulał. I bardzo mi się podoba ta wrażeniowość w twoim ere. Staje się przez to charakterystyczne i oryginalne.

lila, jak ja lubie u ciebie te poezje trzepotu skrzydel motyla na tle naukowej emfazy
mi sie podoba, pzdr

klimat jak w the day after

ann bo to miał być opis zachodu slonca i zblizajacej sie burzy pierwotnie, no i mialo sie okazac ze to co innego ;) no ale dzięki pomysle na przyszlosc ;)
no i wszystkim dziekuje bardzo

liluś przecież wiesz ze ja nie obejmuję
erekcjato:)

zresztą, to moze i dobrze, bo ono powinno się wymykać spod kontroli
urzedu skarbowego