powoli nakładam na siebie
warstwy w kolorach tęczy
czasem chłodne szarości
i rozmarzony błękit
to znów w zieleniach tonę
i zółtych refleksach słońca
i stroję się, stroję, stroję
(prawdziwa babka) bez końca

coś suto przymarszczę, coś wepnę
woalem skryję dyskretnie
i tak się, cholerka, wystroję
że bedę wyglądać bajecznie













































































odziana w słowa

tak mi się skojarzyło z obrazem Williama Blake'a

Wielki czerwony smok i kobieta odziana w słońce

ilu warstw trzeba sie pozbyc, by dojsc do sedna.

kiedyś miałam napisac podobne , ale z zakończeniem

ubrana w usmiech ;)

Cebreiro- ciekawe skojarzenie...

Olga- te warstwy mi się kojarzą z "Cebulą" Szymborskiej.

Ann, a mi kiedyś też coś z tym usmiechem po głowie chodziło :)

odziani w słowa

powiem więcej: w mnóstwo słów! :)