Gdy tylko Cię ujrzałem.
Zapragnąłem Cię posiąść.
Moc nade mną masz wielką.
Jakbym dostał udaru.

Teraz, jak leżysz rozebrana.
Chę to robić bez końca.
Bokiem, od przodu od dołu.
Tam i z powrotem. Tam i z powrotem
Nie dam wytchnąć żadnej dziurce.

Jesteś wspaniała

































Wiertarko "Makita"

Marcin Rajski pisze:Gdy tylko Cię ujrzałem.
Zapragnąłem Cię posiąść.
Moc nade mną masz wielką.
Jakbym dostał udaru.
Chcę to robić bez końca.
Bokiem, od przodu od dołu.
Tam i z powrotem. Tam i z powrotem
Nie dam wytchnąć żadnej dziurce.
Jesteś wspaniała

































Wiertarko "Makita"

usunąłem zdanie:
Teraz, jak leżysz rozebrana.
bo psuło dwuznaczności, nie pasowało,
brawa za ten udar;)
tje

no, z rozebrana na części wiertarką nie wiele da się zrobić

właśnie, wtedy nie mógłbyś się
zająć żadną dziurką, chyba że
za widię robiłby twój kutas

rekonwalescent wraca do formy?

marcinek se białego kła powtórzył
i teraz będzie szalał;)

Dean, przeczytaj mój post pod wierszem "Recenzja"
sam oceń, czy wracam do formy

no twarde gówno nie jest złe... myślę, że niejednokrotnie będziemy mieli okazję perorować na temat wyższości zatwardzenia nad sraczką...

Bardzo dobre.

klasyczka

teraz żeby napisac coś co nie jest klasyczne, trzeba mieć farta, albo natchnienie,
ogolnie trzeba być mocno wkręconym, nic nie robić tylko mysleć , co by tu wy myslic
po to zeby na koniec dowiedziec się że tnje
:)

ale słowo: "klasyczka", ma bardzo pozytywny oddźwięk.

niby tak, ale sam przecież też jestem w stanie zdać sobie sprawę, że Ameryki nie odkryłem tym ere

Ameryka dawno zostala odkryta. Nam pozostaje dbać tylko o to, by plynąc kolejnym rejsem nie zboczyć zbytnio z kursu, a przede wszystkim zadbać o to, by rejs był przyjemny, aby za każdym razem dawał nam nowe wrażenia.