W lesie zielonym, w lesie wysokim, na drzewie,
zasianym jako pierwsze, stał sprawiedliwie
czytelnik. Zanim spostrzegł, że człowiek wycinał
puszcze za puszczą, przestrzeń już mgłą się nakryła;
bo mgła ma to do siebie, że lepiej namydla
skrzydła, na których fruną spojrzenia w eterze;
więc schodzi z drzewa i iść zaczyna na oślep
przez lasy, których nie ma... a ziemia coś szepcze,
jak zbita suka, coś co zabrzmi tak wyniośle,
że chyba cisza sobie zachowa te słowa,
bo jeszcze uszy miodem zaszłyby - tak słodkim,
aż opisać nie zdołam (brzydzę się brylować).

























































Wyśmiewamy Boga

Wojciech Graca pisze:pusze za puszczą, przestrzeń już mgłą się nakryła;

[ Added: 2008-12-18, 09:57 ]
w tekscie widac ta ekologie, nature, ktora nie kazdy tlumaczy sobie teologicznie lub ja filozoficznie analizuje, nie widze powiazania awersacji z tekstem
tnje

popraw se w końcu tą pusze na push up, to się w międzyczasie zdecyduję, czy do siewnika, czy do erekcjato

poprawisz sobie w końcu tą puszczę?

możesz ruszyć myszką i to przenieść wojciechu, bo ja nie wiem gdzie, już któryś raz z kolei, zresztą ciekawa jestem gdzie sam to umieścisz

witaj
wojciechu!
tje.dlaczego zamieściłeś to ere w laboratorium? to "manifest" ad vocem i świetnie komponuje się z tytułem. mnie się bardzo podoba. gratuluje pomysłu.pozdrawiam

Ano

przemyslałam