Boli tak mocno fizycznie
nie mam sił by go znieść
ból wzmaga się i opuszcza
wykrzywiając twarz
wyginając ciało na pół
ciągle boli
boli jeszcze strachem
że ból nie przestanie
że będzie bez końca
i mocniejszy
pamięć bólów poprzednich
wzmaga ból jeszcze bardziej
w przebraniu pajaca
kto w ból uwierzy
bez łez
z cynicznym brwi zmrużeniem
ćmi i ćmi ten ból








































twórczego niespełnienia

napisałam kiedyś coś w tej sferze znaczeniowej;

erekcjato natchnienia

to powoli odrywa się pączkując
wytacza się kulą z ciemności wnętrza
z migreną myśli pokrętnych
labiryntem mózg kierujących w nieznane
z bólem żalu kłującym w piersiach
uczuć jak chwasty wyrwanych
z motylami skrzydłami trącymi trzewia
co ulecieć nie mogą
przez wąską szczelinę definiowania
wówczas z oczyma mrokiem powleczonymi tworzę
w tej jedynej dziwnej nabrzmiałością porze




































cyklu miesiączkowego