O, przepraszam uprzejmnie, ale jestem zmuszony!
[Ach!]
Dzień dobry, piękna pani! Odbijany! Co? Â?e brutalnie?
Musi mi pani wybaczyć, ale nie można było inaczej...
[Pani ma...]
Po prostu nie mogę sobie wyobrazić, jak pani mogła
pozwolić, by panią dotykało takie zaborcze chamidło!
[...takie...]
Jak już wcześniej trafnie rzekłem, byłem powodowany
absolutną koniecznością! Bo jestem wrażliwy na krzywdę...
[...pociągające...]
Co? skąd ten grymas? Co to? Â?za? Jak to?
No, jakie ma pani powody do niezadowolenia? Bądźmy szczerzy...
Tamten może był lepszy, co? Â?e niby lepiej jak prowadził?
Pfe! Widzę, że trzeba pani wpoić szacunek dla wolności...
Niech żyje swoboda i taniec freestyle'owy!
[...wielkie...]
Przepraszam uprzejmie,
że podeptałem. Ależ, droga pani, do jakich bzdur pani wagę przykłada!
[...oczy...]
Nie ma o czym mówić, przecież
łza spłynęła tylko z jednego oka...
[...czarne niczym węgla bryłki!]

Może jakieś małe sam na sam, hę?

Ech, naiwna jesteś, naucz się oddzielać uprzejmność od szczerości
i pytania retoryczne od zwykłych.
Przestań się bronić... Opór jest bezcelowy...

Nikt nas teraz nie słyszy, dziwko...
Albo nie będzie chciał się wtrącać...

Rozbieraj się, już! ÂŚciągaj natychmiast te śmieszne, niemodne szmaty!







































































Republiko Iracka!