Nie hciałem siem óczyć
wolałem siem włuczyć,
pić pifko pot bótką,
krencić z prostytótką.

Kiedy pszyszła pora
za stszałą Amora,
hcialem siem orzenić,
rzeby rzycie zmienić.

Była cód dziewetszka,
mniała mniut ósteczka,
mieszkała tusz pszy mnie,
wienc hciałem intymnie

zagaić jom mowom,
wybitnom, żeczowom.
Muwię tak:– Kohana,
ówież rze ot rana,

hce mnie siem czółości,
innyh pszyjemności,
Jezdem hłop chonoru,
karzdego wieczoró,

bende wrenczał rurze,
rurzowe i dórze,
bende wietsznie kohał
i bendzie radoha.

Otusz na papieże,
oświatczam ci stszeże
muwionc o óczóciu.
Zakohany – Góció.

Sonsiatka westhneła
i siem ósmiehnęła,
muwionc hyba stszeże,
rze słufkom nie wieży.

Żeczowo muwiła,
o ślup zachaczyła,
rze obronczki trzeba,
wutke, cuś do hleba.

Żekła – nie bondź gópi,
arzeby to kópić,
tszeba jusz za młodó,
dolcuw mnieć jak lodó.

W hałupie ja żondze,
w łuszku mam piniondze,
na ślup, na kohanie,
kture tesz mam w planie,

a ty jezdeś głópcem,
tempym gołodópcem,
żondzi u cię nendza,
tszeba mnieć na ksiendza,

i na rurzne żeczy…
a wienc muw do żeczy,
ja morze sprubóje,
jak ksiondz zafóndóje










































































































słownik ortograficzny