przez
szeroką kamienną bramę
na początku brukowanej uliczki
jutrzenka

przełamując linię horyzontu
zwiastuje Słońce
nieśmiało
wschodzące promienie
muskają twarz oblubienicy
gładząc rysy wczorajszego 

znoju
świt delikatnie

spędza sen z niedomkniętych
powiek które powstrzymują
ulecieć zapomnianym już
obrazom
kos 

ustrojony w czarny frak
miłosnym trelem
przywołuje wybrankę
pragnę cię…
pragnę cię…

i chłonie każdą jej cząstkę
aż zapłonęła namiętnością

do utraty tchu
szczęśliwi
w miłosnym uniesieniu
wzbili się do domu weselnego
gdzieś na wzgórzu C.M.

zielony 

orszak weselny
majestatycznie podążył
za nimi.



























































































































































covid-19 w Bergamo