Napiszę sobie wiersz ze
specjalną dedykacją.
Bo choć jestem tolerancyjna,
to tego dłużej nie wytrzymam.

Przez Ciebie nie lubię
mojego mieszkania,
przez Ciebie wolę być w pracy,
przez Ciebie znowu noc zarywam.

Przez Ciebie nerwicy dostaję,
a jak Cię widzę reaguje jakbym
wściekłości dostała.
Normalnie brak tylko piany z ust.
Tak bardzo pragnę nacisnąć za spust.

W mojej wyobraźni zamurowałam
Okna i drzwi by więcej nie ujrzeć
agresji u progu.
Byłam taka szczęśliwa — szkoda, że
Na niby.


































































Sąsiadko droga