coraz ciężej mi się zasypia
a gwiezdny pył stracił magiczną moc

przemóc swoje lęki
by nie spać na kamiennej poduszce
zrywać gałązki z wiśni
chociaż by przekwitłej

roztlić dogasający ogień
zbierając iskierki
a potem umieścić je
na obumarłym niebie

poczekać na gradową chmurę
schować się przed błyskawicą
i oskarżającym grzmotem
zawrzeć z piorunem układ

wiem to za wiele

a potem odetchnąć zapachem
zroszonej łzami ziemi