chociaż nie patrząc na śmingus dyngus
przełożyłabym cię czasem przez kolano
i zlała na kwaśne jabłko z szarlotki za nic
to przeliczając krople łez na rzęsach lalki barbie
wysycham bez ciebie na wiór do kominka i wciąż myslę

kiedy znowu poczujesz naturalny zew
i pakując ostatnią skarpetkę
odłożysz czternastą sprawę w urzędzie skarbowym
przyjeżdzając do mnie z francuskim kluczem od dziewiatej bramy

bo nie mogę sie już doczekać
jak położysz lekko głowę na mymłonie
i wśród czerwonych maków spod monte cassino
zjemy razem śniadanie na trawie



























maneta