10
na płatki twych powiek
spłynąłem tęsknotą
jak Helios Hypnosa
władzy cię wyrwałem
jak co dzień przy tobie
myśli moich motyl
jako nimb promieni
duch mój twoje ciało
walet
pozwól miła zakosztować
smaku ust twych koralowych
i do piersi skłonić głowę
by się falą ich ukoić
niech promienie moich dłoni
zgłębią fale znikną w toni
wrót rozkoszy twego ciała
sprawią jedność nad podziałem
dama
rozłóż proszę płatki różo
bym dokwiecił wnętrze
pozwól bym mógł umotylić
pąku twego serce
jako motyl skrzydłem dłoni
pieszczotą owionę
i podniosę do Olimpu
wzgórek twego łona
król
a gdy wydasz duszy tchnienie
wówczas tak jak Wiking mieczem
wtargnę w głębie twego ciała
wyrwę z serca jęk rozkoszy
wić się będziesz niczym piskorz
w szponach mojej namiętności
we łzach jękach w ogniu spłoniesz
w swej istocie kobiecości
as
gdy odpłyniesz pośród bogi
uniesiona przez spełnienie
każdą cząstką jakby z trwogi
drżąc z rozkoszy kto twym tchnieniem
kto otworzył bramy raju
wskazał drogę pośród szczyty
zdradził każdy sekret ciału
spełnionemu w śnie kobiety