Pamiętam jak trzymałeś mnie za ręce i mówiłeś

patrz w górę

A tam roje Perseidów prześcigały się,

by spłonąć w ogólnej atmosferze

A dalej Droga Mleczna i gromada Plejad

W jednej chwili granat przeszedł w czerń

i już dalej była tylko czerń




Przytuliłeś się do mnie, a ja patrzę w ten bezkres

szeroko otwartymi oczami i zaczynam krzyczeć

Darłam się ile sił w płucach z tego bólu istnienia

Mówiłeś, że mam się nie bać

że życie będzie trwać dalej, kiedy odejdziesz,

ale ja chciałam wykrzyczeć cały swój strach i ból

w stronę Wszechświata




Przez moment byliśmy pośród niczego,

jakby na planecie Małego Księcia

Dwa punkciki w absolucie

Tam i wtedy tylko dla siebie nawzajem




A teraz, kiedy ciebie już nie ma, spoglądam w gwiazdy

i wiem, że jesteś gdzieś tam w niebie

Czasem nawet odnoszę wrażenie, że na mnie patrzysz

ale tak naprawdę pozostało mi tylko hodować,

tu na Ziemi, wspomnienie po tobie























































































































































dziecko kosmity