mieliśmy łąki pełne obfitości
umysły czyste jak po ewangelii
albo dobrej wódce oleiście namaszczającej
spragnione jasności gardła
rozwiązując języki ku chwale
i marności ludzkiej mowy

otwarte stały przed nami
karczmy kościoły i kobiece uda
a wojna
o prymat nad równymi
i władzę nad resztą
trwała choćby wygaszona

mieliśmy brawurę
gen przetrwania
praktyczny zmysł
i różaniec na drogę

dziś ścieżki którymi zmierza świat
nie pasują do granic naszych włości
do wszystkiego co nakazuje wierzyć
























w patriarchat