Gdzieś po drugiej stronie lustra
czeka innych losów przebieg,
gdzieś w zwierciadła szklanej tafli lepsze jutro,
sennych pragnień.

Stłukłam je już dawno temu,
by rozpocząć życie nowe,
by nie wracać do urojeń,
by po ziemi twardo stąpać.

Coś na nowo sklejam teraz,
w jedną całość chcę poskładać,
zapanować nad chaosem,
móc się cieszyć Twierdzą stałą.