owijając stylon w prawdziwą bawełnę
mogłabym ci powiedzieć tyle rzeczy
o których filozofom się nie śniło
zanim rozebrali bursztyn ze skrzydeł muszki
na wiosnę z przebiśniegiem oddajac krawat do chemicznej pralni

a kiedy jestem nieprzytomna od chęci
chciałabym ci pokazać miejsca
gdzie nie mogę się odnależć
i błądząc palcem w autobusowym tłumie
nie wiem jaką drogą dojść do jutra żeby mniej bolało

chociaż moje miejsce jest nigdzie
i pewnie zawsze nie osiądę na mieliżnie

falującym brzuchem pokazując
jak zlizać ze mnie pragnienie zatrzymane milczeniem w połowie słowa
pomiędzy kocham a potrzebuję
bo tak nisko jeszcze nie upadłam


















































przed chujem