zabij mnie dokładnie jak zabija się dziecko w sobie
zapomnij wszystkie wybacz kocham i tęsknię
przewiń czas przed pierwsze spojrzenie
przed pierwszą myśl o domu

zabij mnie dokładnie jak wypalają ugory wiosną
wyruguj każdy uśmiech wspomnienie i noc każdą
nie czekaj z tym do zmroku
nie wahaj się zbyt długo
niech pamięć nie pamięta a sen już nie śni
że moglibyśmy w sekundzie którejś być zaklęci

zabij mnie dokładnie jakby nigdy nas nie było
jakbyśmy tylko umierać tu przyszli
odpływając w powietrzu
bez znaczenia i celu















































na ostatnią chemioterapię