nie chcę sobie wziąć ostatniej szansy na obojetność
i ręką z drewna płaczącego po wierzbie
beznamiętnie łapiąc za główkę jakiegoś chuja pójść w pizdu
wątpiąc w naturalne przyciąganie kopernika do ziemi
który łopatą sto lat temu z okładem odkrył
że ona się kręci dookoła niego kiedy on ją trzyma ustami

bo wybiorę rodzynek spośród niebieskich migdałów
i stawiając wieczorem niecierpliwość w ostatniej parze z pasjansem
poczekam na ciebie
przy księżycu w pełni każdej kolejnej nocy pod szczęśliwą gwiazdą

















































niemieckiego pornosa