Nie lubię klasyków
Więc piszę takie utwory
Co od kanonów odchodzą
Bo szczyty są nieosiągalne
W moim mniemaniu
Tyle na ten temat
Tworzę rzeczy zrozumiałe
Co są podszyte codziennością
Naznaczone nią niebywale
I urzekają przez to prostotą
A choć szokują i przekazem
I formą nietuzinkową,
Wypaczają sens naturalny
Zmieniając oblicze słowa skostniałego
Dosadnością i esencją z życia wziętą
W zupełnie współczesnym wymiarze
Niesponiewieranym metafizyką
Patosem, ważkością,
To zyskują uznanie i aprobatę
Bo ja wciąż nie lubię klasyków
Nie żebym się odcinała
Po prostu wstręt czuję takowy
Gdy napotykam na swej drodze
Kolejną formę klasyczną
Więc tworzę tak tylko manifestacyjnie

















































































Teksty hip-hopowe