chociaż wcale nie muszę
bo łaski przecież nikomu nie robię
to obchodze się z tobą
jak ze zgniłym jajkiem
na wielkanocnym stole

zanim powiem coś głupiego bardziej waznego lub mniej
często się zastanawiam o jedną chwilę za długo
w którą sukienkę poubierać słowa
aby zabrzmiały jak waga piórkowa
i nie otarły się nawet bokiem o ciężką słonicę
na chwilę przed szczęśliwym rozwiązaniem

uważając bardziej niż w monopolowym
na wypchaną stronami z wyborczej torebkę
szukam wieloznaczności i odpowiedniej tonacji
aby powiedzieć to samo tylko trochę inaczej
nie prowadząc cię od razu na głęboką wodę
gdzie bez kółka i żółtych pływaczków
mógłbyś sobie nie poradzić tak dobrze jak ze mną

nie chcąc naruszyć nawet małym palcem
twojego kruchego jak kryształowy wazon
delikatnego wnętrza
po aptekarsku ważę słowa
z właściwą tylko sobie dyplomacją











































przypierdolę ci wisłocką