Wskaż mi miejsce gdzie ziemia ze światłem się splata
Gdzie dotknąć mogłabym horyzontu
Z którego rozszczepione światło płodzi fundament tęczy

Mały zakątek którego otwarte oczy nie dojrzą nigdy

Wskaż mi czas który dłonie spocone okryje
Zaś drżenie ich w swych skroniach zneutralizuje
Zupełnie nieświadomie – z lekkim szumem bzu na wietrze

Tych parę godzin za którymi nadążyć będę potrafiła

Wskaż – bym mogła choć raz poczuć prawdziwą wolność
Nasączoną beztroską i nieprzyzwoitym brakiem zmartwień
By góry dolinami były - wyżyny nizinami

By serce mechanicznym być przestało